Hoe je woont bepaalt 15% van je geluk. En staat daarmee precies op hetzelfde niveau als fysieke en mentale gezondheid. Bijna 75% van de mensen die blij zijn met hun huis zijn over het algemeen ook gelukkig.

Bij woongeluk denken we vooral aan een dak boven je hoofd, waar het droog, warm en gezellig is. Maar wonen en geluk zijn op zo veel meer manieren aan elkaar verbonden. Je portiek, de opgang, de straat en de wijk. Je buren en het groen in de buurt. De voorzieningen die er zijn. Ook dat is wonen en ook dat bepaalt je geluk. Maar toch kijken we bij het ontwerpen en ontwikkelen van woningen en woonomgevingen nauwelijks vanuit geluk naar datgene wat we doen. Dat is vreemd.

Als geluk en wonen zo met elkaar verbonden zijn, moeten we niet alleen vanuit functionele eisen kijken naar hoe we bouwen, maar ook hoe het bij kan dragen aan ons geluk en hoe we dat kunnen optimaliseren. Daarom kijken wij van Juli Advies vanuit drie perspectieven naar hoe we woningen ontwerpen, bouwen en buurten ontwikkelen: verbondenheid, gezondheid en invloed.

Wat levert het ons uiteindelijk op? Mensen die gelukkig zijn, zijn gezonder, hebben lagere ziektekosten, leven langer, en zorgen beter voor elkaar, hun huis, buren en stad. Ze werken effectiever en zijn productiever. Ze leren beter en hebben zelfs een hoger IQ. En dat brengt vele voordelen met zich mee: minder verloop, beter betalingsgedrag, minder onderhoud, lagere beheerskosten, lagere afschrijvingskosten, etcetera.  Op lange termijn zijn gebouwen waar mensen graag willen wonen en gelukkig zijn, veel meer waard.

Dus investeer niet alleen in steen, maar ook in het geluk van de gebruikers.

Daarom Gebouwd Geluk

We hebben te maken met grote maatschappelijke uitdagingen: veel eenzaamheid, hoge zorgkosten, verdichting en inclusiviteit. Vastgoed kan hierin een grote positieve rol spelen, mits we het goed doen. Vastgoedexpert en auteur Erna van Holland schreef dit pakkende narratief. Laat je meevoeren:

Je hebt je ten doel gesteld om mooie woningen en woonomgevingen te realiseren, maar dat is tegenwoordig wel een stuk ingewikkelder geworden. Denk alleen al aan de opeenstapeling van wetten en regels, ambities van gemeenten, hogere bouwkosten en participatie. Het is al ingewikkeld genoeg om basic woningen te realiseren, laat staan als er iets extra’s bij komt voor meer woongenot. Het duizelt je en de moed zakt je bijna in de schoenen.

En dan vraagt je vader je om hem te helpen, hij overweegt met je moeder te verhuizen. Dat kan er ook nog wel bij. Het huis is te groot, te veel ruimten blijven ongebruikt. Ze willen dichter bij winkels en voorzieningen wonen, zodat de auto vaker kan blijven staan en ze ook te voet of op de fiets kunnen gaan. Ze willen graag naar een omgeving met andere mensen in de nabijheid, waar je makkelijk even om hulp kunt vragen, een praatje maken, samen wat ondernemen. En een veel kleinere tuin of eentje die hij samen met andere mensen kan onderhouden.

Bij de nieuwe woning van je zusje en haar gezin heb je gezien hoe goed het werkt: een huis in een collectief, een eigen buurtje met gezamenlijke speel- en moestuin en zelfs een logeerkamer. Je ziet dat het hun kinderen goed doet, je treft ze meestal samen met buurkinderen buiten spelend aan met blosjes op de wangen. Je zusje is zo enthousiast over de aanrommelruimte die hun buurtje biedt. Ruimte waar je andere mensen makkelijk ontmoet, ruimte voor allerlei activiteiten voor wie eraan mee wil doen; jong en oud.

Nu je erover nadenkt, gun je je ouders dit ook. En eigenlijk iedereen wel. Je komt tot de conclusie dat je je in je werk te veel hebt laten leiden door regels en de beperkingen die ze opleveren. Maar wat als je nou meer zou kunnen sturen op de kansen. Dat levert een positief effect op voor zowel woning als woonomgeving voor de bewoners én de buurt. Door een beetje meer te investeren in geluk en gezondheid. Wedden dat de projecten veel waardevoller worden? Nu nog bekijken hoe je dit in je werk meer tot de dagelijkse realiteit kan maken. Niet alleen mooie ideeën maar ze ook echt realiseren. Je handen jeuken, je wil aan de slag.